रोग आयो अचम्मको
त्रास छायो जताततै
अनेकौं अवसर ल्याएको छ
गहिरिएर विचार गरेको खोइ ?
बाँझै थिए हजारौं जमिन
गाउँ गाउँ थियो शून्य
अन्जानमा हो या जानेर
प्रकृति माताले गरिन् काम पून्य ।
कोलाहल,तँछाडमछाड भागदौड अति
के पाउन हो कुन्नि अपराध बढे
मान्छेको विस्वास मान्छे मै रहेन
बुद्धि,भ्रष्ट ब्यवहार किन सडे ।
बनाउँ सुधारौं बिग्रिएको प्रकृति
केही मिलाउँ सम्बन्ध धमिलेका
गरौं प्रयास आफनो माटोमा भनी
परदेशमा होइन सकिन्छ रमाउन यही पनि ।
वि.सं.२०७७ असार २७ शनिवार ०९:१३ मा प्रकाशित