back

कविताः कोरोना अवसर

वि.सं.२०७७ असार २७ शनिवार

123 

shares
NTC AD
Global IME AD

रोग आयो अचम्मको
त्रास छायो जताततै
अनेकौं अवसर ल्याएको छ
गहिरिएर विचार गरेको खोइ ?

बाँझै थिए हजारौं जमिन
गाउँ गाउँ थियो शून्य
अन्जानमा हो या जानेर
प्रकृति माताले गरिन् काम पून्य ।

कोलाहल,तँछाडमछाड भागदौड अति
के पाउन हो कुन्नि अपराध बढे
मान्छेको विस्वास मान्छे मै रहेन
बुद्धि,भ्रष्ट ब्यवहार किन सडे ।

बनाउँ सुधारौं बिग्रिएको प्रकृति
केही मिलाउँ सम्बन्ध धमिलेका
गरौं प्रयास आफनो माटोमा भनी
परदेशमा होइन सकिन्छ रमाउन यही पनि ।

वि.सं.२०७७ असार २७ शनिवार ०९:१३ मा प्रकाशित

NLIC AD
NABIL bank AD
कविता : आत्मनिर्भर देवचूलीको, सभ्यता छ विशाल

कविता : आत्मनिर्भर देवचूलीको, सभ्यता छ विशाल

फर्शुराम भूर्तेल, पैयुँ ५, पर्वत (हाल देवचुली-१५, नवलपुर)  सुन्दर भूमि...

हे मातृभूमि..गजल श्रव्यदृश्य सार्वजिनक

हे मातृभूमि..गजल श्रव्यदृश्य सार्वजिनक

काठमाडौँ । नेपाली साहित्य परिषद्को आयोजनामा कविशिरोमणि लेखनाथ पौड्यालद्वारा रचित...

कविता : लिङ्ग

कविता : लिङ्ग

अर्जुन वेदना राई, इलाम ‘बालिका बलात्कारपछि हत्या’ सृष्टिको अभिन्न अङ्ग...

गजल

गजल

लक्ष्मी प्रसाद फुयाल मोरङ पथरी, शनिश्चरे पत्थर हुँदैछ यो दिल...

कविता : एक मुट्ठी जिन्दगी

कविता : एक मुट्ठी जिन्दगी

निरूविन्दु परियार, कालेबुङ, भारत निद्राबाट बिउँझिना साथ एक अञ्जुली सपना...

कोपिला

कोपिला

गणेश लोहनी, काठमाडौं १. पिलिएर पाक्न थाल्यो घाउ जिन्दगीको आफ्नै...