back

कविता: जून र फूल

वि.सं.२०७८ साउन २ शनिवार

330 

shares
NTC AD
Global IME AD

हुन त ऊ
सबैभन्दा अग्लो स्थानमा फुलेको
सुन्दर जून हो
तारा हो
होचोमा फूल्दैन
जूनतारा देख्नेहरू लोभिन्छन्
छोएर टिप्न सक्दैनन्

तर तिमी
धरतीमा मुस्कुराएको फूल हौ
अग्लो
होचो
हिलो
धुलो जहाँ पनि फुल्छ्यौ
खुल्छ्यौ
लोभिनेहरू छुन्छन् र टिप्छन

आकाशका जून तारा
अक्सर रातभरि फुल्छन र दिनमा हराउँछन्
तर
धरतीको फूल
रातमा जून तारा हेरेर
दिनमा घाम देखेर
अन्तिम पलसम्म
मगमगाउदै मुस्कुराउछ ।

 

वि.सं.२०७८ साउन २ शनिवार ०७:५५ मा प्रकाशित

NLIC AD
NABIL bank AD
कविता : आत्मनिर्भर देवचूलीको, सभ्यता छ विशाल

कविता : आत्मनिर्भर देवचूलीको, सभ्यता छ विशाल

फर्शुराम भूर्तेल, पैयुँ ५, पर्वत (हाल देवचुली-१५, नवलपुर)  सुन्दर भूमि...

हे मातृभूमि..गजल श्रव्यदृश्य सार्वजिनक

हे मातृभूमि..गजल श्रव्यदृश्य सार्वजिनक

काठमाडौँ । नेपाली साहित्य परिषद्को आयोजनामा कविशिरोमणि लेखनाथ पौड्यालद्वारा रचित...

कविता : लिङ्ग

कविता : लिङ्ग

अर्जुन वेदना राई, इलाम ‘बालिका बलात्कारपछि हत्या’ सृष्टिको अभिन्न अङ्ग...

गजल

गजल

लक्ष्मी प्रसाद फुयाल मोरङ पथरी, शनिश्चरे पत्थर हुँदैछ यो दिल...

कविता : एक मुट्ठी जिन्दगी

कविता : एक मुट्ठी जिन्दगी

निरूविन्दु परियार, कालेबुङ, भारत निद्राबाट बिउँझिना साथ एक अञ्जुली सपना...

कोपिला

कोपिला

गणेश लोहनी, काठमाडौं १. पिलिएर पाक्न थाल्यो घाउ जिन्दगीको आफ्नै...